Een liedje met een thema zo oud als de mensheid zelf, denk ik. En ik heb er eigenlijk niet veel aan toe te voegen, de songtekst spreekt voor zichzelf. Behalve misschien, dat de conclusie die men uit de boodschap kan trekken, ook geldt voor het tegenovergestelde van liefde. En dat het aan ons is om dat te begrijpen en ernaar te handelen. We oogsten wat we zaaien.
Toen ik voor Willy schreef wat uiteindelijk het Willianslied geworden is, schreef zij ook een liedje voor mij. Ik vond het in het begin eigenlijk wat opschepperig om te zingen, maar nu vind ik het zo mooi. Een liefdesloflied, wat kun je nog meer wensen?
Mijn partner zei op een dag: Het mooiste verjaardagscadeau dat je me kunt geven is een gedicht of een lied dat je voor mij geschreven hebt.
M’n eerste gedachte was: Hoe red ik me hier uit… Maar ik ben er toch maar voor gaan zitten. Het is uiteindelijk m’n levensverhaal geworden, een verhaal waarin Willy een sleutelrol speelt.
Er is zoveel verdriet en eenzaamheid, maar je staat erbij en je kijkt er naar, verder kom je niet.
Materialisme, er naar streven gewaardeerd te worden. Wat doet het er toe hoeveel ik heb, hoe goed men over me denkt? We komen en we gaan, wat blijft er over als we voorbij zijn, wat is echt belangrijk, hoe zit het allemaal in elkaar? Zou het zo kunnen zijn dat er uiteindelijk veel minder overblijft van wat we hebben gekregen dan van wat we hebben geschonken?
Je wilt zo graag iets doen. Elkaar leren op een andere manier naar de wereld te kijken, zou dat helpen?
Il y a tant de solitude et de tristesse, on voudrait faire quelque chose, mais quoi?
Peut-être pourrait-on s’apprendre mutuellement à voir le Monde autrement. Etre moins matérialiste, avoir moins soif d’approbation, ne serait-ce pas bénéfique?
Nous venons sur Terre, y restons si peu de temps. Que reste-t-il de notre passage, qu’avons nous semé de bien pour les générations futures?
Serait-ce qu’il restera beaucoup moins de ce que nous avons reçu, que de ce que nous avons donné?
Je hebt de indruk dat de wereld verandert en dat zeiden je vader en grootvader ook al toen ze jouw leeftijd hadden. Je zou zo graag nog eens met ze praten, maar beiden zijn vertokken naar waar je niet bij ze kunt komen.
Tu as l’impression que le monde change et c’est ce que disaient déjà ton père et ton grand-père quand ils avaient ton âge. Tu aimerais leur parler, mais ils sont partis vers là où tu ne peux pas les atteindre.