Dertig jaar geleden ging de gitaar met een touwtje aan de wilgen. Nu sinds een jaar met veel plezier weer opgepakt. Eerst met wat liedjes van Leonard Cohen. Al spelende en zingende kwamen er wat nieuwe ideeën bij, o.a. om eens te proberen zelf een liedje te maken.
Ik heb wel eens eerder een poging gedaan de gitaar op te pakken, maar zat veel te snel weer tot over mn oren in veel te moeilijke stukken, zoals de suite in e-klein van Bach. Met die heerlijke gigue… Maar je hebt geen schijn van kans als je daarmee weer orde op zaken wilt stellen.
Nu doe ik, een jaar na aarzelend te zijn begonnen, weer wat klassieke stukken, maar met meer geduld. En zonder pretentie. Dus besteed ik tijd aan bijv. de Spaanse Romance van F. Sor. Dat vond ik vroeger te min… pretentieus ventje dat ik was… schaam schaam…
Hooggeachte bezoeker, bedankt voor het langskomen en veel luister-, kijk en leesplezier gewenst!