Na een jaar of 10 gitaarlessen gegeven te hebben, was ik er spuugzat van, heb de gitaar aan de wilgen gehangen en ben in de informatica gedoken. Maar op een goede dag gaan je vingers weer jeuken en haal je het instrument weer uit de koffer. Eigenlijk in de eerste plaats omdat je iets moois wilt laten horen aan je lief….
Het begin is hopeloos maar het sleutelwoord is : doorzetten, ondanks de brandende vingers. Liedjes zingen en begeleiden heeft me geweldig geholpen, het is heerlijk om te doen, vergt minder techniek en is repetitief. Dé ingrediënten om weer wat in het zadel te komen.
Hier mijn eerste instrumentale opname, sinds…. 1986…
Recuerdos de la Alhambra van Francisco Tarrega.
WILLIAN INSPIRATION 
Als je vingers gaan branden moet je even stoppen vind ik. Heb altijd respect voor signalen van het lichaam.
Mijn kleinkinderen willen altijd dat ik lekker hard en snel gitaar speel.
Dan verzin ik een liedje over de graafmachien en zing en speel dan in C erbij.
Als je ‘écht’ publiek wil hebben, dan zijn de kinderen dat. Die zijn (nog) schoon van ziel. En eerlijk dus.
Trouwens, ook mooi gespeeld Jan. Zeer mooi. (En goed opgenomen ook!)
Maar deze uitvoering vind ik óók erg mooi:
Trouwens, dat lied probeerde ik ook te spelen. Nou, dat vind ik dus wel érg moeilijk. (Te moeilijk ;))
Gitaar is zo veel moeilijker dan piano, en die is al zo moeilijk, vind ik.
Maar, dat wilde ik hier nog even kwijt: Muziek is van zo een schoonheid en klaarheid, daar kan eigenlijk geen woord tegenop. (Tenminste als het maar geen oorlogsmuziek of zo is. Doet u mij maar Mozart.)
LikeLike
Hallo Antisoof!
Bedankt voor je positieve kritiek! En over die brandende vingers: de eerste dagen/weken ontkom je er niet echt aan, de snaren zijn hard voor de vingers van de linkerhand…. stalen snaren is nog erger trouwens.
LikeLike
Zo, ik heb weer alle moed verzameld en ben weer begonnen aan dit stuk. Moet lukken nu. Heb me suf geoefend op de tremelo op alle snaren. Gebruik deze uitvoering van jou als voorbeeld.
Avalanche zit er inmiddels in. Heb alleen de neiging steeds sneller te gaan spelen met dat lied. Herken je dit @Jan. Avalanche heeft me wel goed geholpen voor andere muziek moet ik zeggen. Nu de “Partisan. Kan ik een beetje de Franse taal bijspijkeren.
LikeLike
Nee ik herken het niet echt. Maar ik denk, dat als je steeds sneller gaat spelen, je het stuk nog niet helemaal hebt geïntegreerd. Met een metronoom spelen kan goed helpen om je bijvoorbeeld te dwingen héél langzaam te spelen. Dat doet soms wonderen.
Sorry voor mn trage reactie. Is zag je berichtje vanmorgen pas.
LikeLike
Je slaat de spijker weer eens op de kop @Jan. Het is de combinatie zingen en gitaar die zorgde dat ik steeds sneller ging spelen. Na 2 dagen onder de knie gekregen. Zang en gitaar horen nu bij elkaar. Dank voor je antwoord @Jan.
LikeLike
En neem de tijd ervoor. Het nú onder de duim te willen krijgen, zo werkt het niet.
LikeLike