Brothers in Arms

Zowat een jaar geleden, de eerste alarmerende “Corona” berichten. Ik dacht meteen, oh jee, weer zo’n hype op komst. De hoeveelste in de rij. Varkenspest, vogelgriep, SARS, ga maar door. Miljoenen doden voorspeld, onbegrijpelijke ontsmettings apparatuur bij de tolpoortjes op een autoweg in Spanje (enkele druppels desinfectiemiddel op de voorruit). Voor miljoenen aan vaccins opgekocht, chemische troep, die wat maanden later zo de vuilcontainer in kon gaan, niemand wilde de prik. En er was ook nooit echt iets aan de hand, behalve als je het TV-journaal aanzette.

Maar nu is het anders. Het gaat maar door, de hype. In maart vorig jaar meende ik, heel hoogmoedig, toegegeven, dat ik het tij nog een beetje kon helpen keren met mijn liedje “Vier Russen aan de macht”

Maar ze bleken niet te stoppen, de virussen: Politici en media, ze hebben er ALLES aan gedaan om de bevolking onder hypnose te krijgen en eronder te houden.
En nu, to top it all, lijkt het er waarachtig op dat de burgers onderling gaan vechten, elk aan zijn kant met z’n grootste gelijk. Voorlopig blijft  het nog bij bekvechten, maar daarmee kan ook onherstelbare schade worden berokkend.

Mijn boodschap met dit onvergetelijke liedje van Dire Straits: stop het onderlinge gevecht en ga op zoek naar de werkelijke oorzaak achter de huidige, voor iedereen voel- en zichtbare, maatschappij verloedering.